गजल: १७१
नारायण ढुंगाना
हेलिफ्याक्स, क्यानाडा
पराईका पाउजु अनी चुरा नसुनाउ
भो-भो अब पिरतिका कुरा नसुनाउ
अधुरो यो जोबन मेरो अपुरोनै रह्यो
आधा कहानि नै मीठो पूरा नसुनाउ
छोयो जता जता त्यतै त्यतै दुख्दछ
कांडा बिझी सक्यो भित्र छुरा नसुनाउ
थकाईमै सुसाउन आनन्द छ मलाई
चन्द्र छुने तारा झार्ने सुरा नसुनाउ
पुरै ब्रह्मान्ड छ मेरो मन मस्तिस्कमा
माया प्रेमका सानातिना भुरा नसुनाउ
गजल राम्रो छ