गजल-२२
डिल्लीराम शर्मा आचार्य
क्रागेरो, नर्वे
जति पानी जमे पनि ताल उही हो
जति गाँठो कसे पनि जाल उही हो ।
डराउनु शत्रुसँग ठूलो सानु हुन्न
जतै बगे समुद्रको छाल उही हो ।
हृदयकी रानी छान श्रृंगारिणी हैन
जति राम्री भए पनि माल उही हो ।
महलमा बस कि ता झोपडीमा बस
जति बाछा जन्मे पनि साल उही हो ।
घडी पला पुगे पछि सबै जानु पर्छ
बाल वृद्ध सबै लाने काल उही हो ।
great gazal.