गजल-३८
अन्तिम पल्ट बिदाइमा हल्लिएको हात
अलग-अलग हुन लाग्यो तिम्रो मेरो साथ।
याद आयो अङ्गालोमा बाँधिएर रो’को
बेहोसीमा जवानी त्यो खर्चिएको रात।
गाह्रो रै’छ ढुकढुकी यो छुट्टिनु नै पर्दा
संसारलाई भूल्न पिएको नसा अनि मात।
दु:ख-सुख साथ दिने यस्तै हाम्रो प्रेम थियो
उराठ लाग्दो शिशिर अनि बसन्तको पात।
अतीतको क्षण मनमा अझै उस्तै छ
भविष्यको कल्पनामा बुनिएको बात।
थाहा थियो हामी दुर्इलाई मानिस एकै हुन्
आडम्बरी समाजले छुट्टाएको जात।।
i really appreciate your Gazal and its style.
Thanks Nanu.