गजल-४९
कमल रेग्मी
दार्जीलिङ
कसैले मलाई फुकेर गयो
कसैले मलाई थुकेर गयो।
रोपेको थिएँ विश्वासको फूल
किन अनायसै सुकेर गयो।
सधैँ मसित हाँसेर बोल्ने
आज मदेखि लुकेर गयो।
क्यै गरे जस्तो त लाग्दैन
बुझेर शायद झुकेर गयो।
कमल रेग्मी
दार्जीलिङ
कसैले मलाई फुकेर गयो
कसैले मलाई थुकेर गयो।
रोपेको थिएँ विश्वासको फूल
किन अनायसै सुकेर गयो।
सधैँ मसित हाँसेर बोल्ने
आज मदेखि लुकेर गयो।
क्यै गरे जस्तो त लाग्दैन
बुझेर शायद झुकेर गयो।