भद्दाञ्जली

सुदर्शन पोख्रेल
डेनमार्क

खै कसरी भनु,
त्यो तिम्रो श्रद्धा भाव छ भनेर,
मेरो जीवन, मेरो जगत साँच्चै,
मलाई जीवनमा कहिले सम्भाव्य, सद्भाव नराख्ने तिमी,
यो च्युत संसारमा मलाई अच्युत जस्तो ठान्ने,
म गुण र दोषले सृजित जीव ,
देवत्व र दानवत्वबाट निस्किएको मिश्रित जीवन
हो यही हो मेरो जीवन , यही थियो मेरो जीवन
बुझ्न सकेनौ,
तर यदि म तिमी भन्दा अगाडी विलीन भएँ भने,
मेरो नाममा समवेदना नदिनु,
मृत्युमा श्रद्दाञ्जली नदिनु,
किनकि
मलाई थाहा छ
“नैनम छिन्दन्ति,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
,,,,,,,,,,,,,,न सोस यती मारुत।”
म मृत्यु शैंयामा छटपटाएको बेला,
मेरा गुणगान नगाउनु,
मेरो अक्षर शरीरले
तिम्रो भाषा बुझ्दैन,
तिमीले यदि मेरो शरीरमा श्रद्दाञ्जली दियौ
भने
अग्नि दाहमा शीतलता पाइरहेको मेरो आँत
भत्भति पोल्नेछ
र तिम्रो श्रद्दाञ्जली मेरो शरीरलाई
भद्दाञ्जली हुने छ ।
श्रद्धाञ्जली यानिकि, श्रद्धाञ्जसंग दिइन्छ
भद्दाञ्जली यानिकि
जब तिम्रो मनै गहुँङ्गो हुन्छ ।
मलाई जीवन दर्शन सिकाएनौ,
बरु जीवन मर्जन देखायौ,
मेरो लासलाई होइन मेरो आभासलाई बुझ्ने गर
को अगाडी, को पछाडि थाहा छैन
यो क्षणभङ्गुर ,
निःशब्द मेरो भाव बुझ्ने गर,
मलाई तिम्रो आस्था पन्थले नहेर

तिम्रो श्रद्दाञ्जली असल श्रद्दाञ्जली बनाऊ
कसैको मृत्युमा
तिम्रो शब्द भारी नहोस्
त्यो तिम्रो एउटा भद्दाञ्जली नबनोस्
उसको मृत्युमा पनि असल
श्रद्दाञ्जली बन्न सकोस्

(नोट: लेखकले (भद्दा‌‌‌ +अञ्जली ) मिश्रित शब्द भद्दाञ्जली निर्माण गर्न खोजेको हो ! श्रद्धाञ्जली दिन जाने मान्छेको सोच भद्धा अर्थात् भारी भएको हुँदा भद्धाञ्जली हुन गएको हो।)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *