गजल – ३९९
Norway
डिल्लीराम शर्मा आचार्य
नर्वे
सिन्दूर पुछी ……..
तिम्रो एक्लो चाहना थ्यो उठेपछि आयौ
भावनाका छालहरू टुटेपछि आयौ ।
दिनरात बित्दै थिए ति म्रै छट्पटिमा
विषैविषको दाना पानी जुटेपछि आयौ ।
तड्पिरन्थेँ तिम्रै निम्ति आँसु बहाएर
जवानीले जवानीलाई लुटेपछि आयौ ।
आशाहरू बड्दै थिए तिम्रै तृषणाका
तिनै अशा निराशाले भुटेपछि आयौ ।
भुलाई दिन्थ्यो विरहलाई गीत सुनाएर
सिर्जनालाई सृजनाले कुटेपछि आयौ ।
शून्यतामै शून्यताले खोज्यो तिमीलाई
सिन्दूर पुछी चुरा पोते फुटेपछि आयौ ।