गजल-१४२
राजु सुब्बा
जर्जिया, अमेरिका
विश्वासको बाँध तोडी पाइला अन्तै सार्यौ
आधा बाटोमै छोडी मलाई ज्यूदै मार्यौ
तिमी विना बाँच्न सक्दिन भनेकै थिएँ
यति सपना देखायौ आज एक्लै पार्यौ
सागरझैँ गहिरो छ माया भन्थ्यौ
आज मलाई डुबाई अरुलाई नै तार्यौ
जहाँ जहाँ जान्छौ संगै हिँड्छु भन्थ्यौ
अनायासै आज हामी हिँड्ने बाटो बार्यौ
म बाँच्नुको अर्थ तिमीमा पाउँदै थिएँ
आफ्नै सम्झी मनमा राखेँ मनबाटै झार्यौ