गजल-३१२
ईश्वर प्रवासी
युटा, अमेरिका
किनारलाई छोइरहने छाल बनेर गयौ
सास फेर्ने ढुकढुकीको चाल बनेर गयौ ।
पूर्णीमाको जुन रैछौ औंशीमा अस्ताउने
परेली डुबाउने आँसुको ताल बनेर गयौ ।
कस्तो यो मोह बाँड्यौ जुनी भरी नमेटिने
जिन्दगीलाई छोपी रहने जाल बनेर गयौ ।
पलभरको खुसी दियौ मायाले रंगाएर
मर्नु बाँच्नु दोसाँधमा काल बनेर गयौ ।।
किनारलाई छोइरहने छाल बनेर गयौ
सास फेर्ने ढुकढुकीको चाल बनेर गयौ ।