गजल-४४७
ओम पोख्रेल
विन्डसोर, क्यानाडा
हामी दुई हिँड्ने बाटो, अब फरक-फरक भयो
पैतालाले टेक्ने माटो, अब फरक- फरक भयो ।
किन मुटु दुईटा भयो, किन भयो धड्कन बेग्लै?
नयॉं जुनी जोड्ने गॉंठो, अब फरक- फरक भयो ।
सँगै जिउने सँगै मर्ने, कसम जति खाए पनि
जिन्दगीको यो गोरेटो, अब फरक-फरक भयो ।
चोट लाग्थ्यो सँगै हामीलाई, सँगै घाउ चर्की रहन्थ्यो
एउटै थियो घाउको खाटो, अब फरक-फरक भयो ।