गजल – ४८०

डिल्लु चम्लागाई
ओहायो, अमेरिका

किन हो किन ? अधर पटक्कै मुस्कुराउन सकेन
सबै सुम्पिए पनि दिलले  पिरती  बचाउन सकेन ।

जतन गरेर हुर्काएको  सन्तानले चोट सहनुपर्‍यो
सम्झेर आमाका गहले ती आँसु थमाउन सकेन ।

खुसीहरू यसरी  पलायन  भएर  गए यो दिलबाट
जसरी किसानले छेउमै बग्ने खोला फर्काउन सकेन ।

उसको मन सिमलको भुवा जस्तै  माथि  उड्यो
मेरो मनले लाखौँ कोसिस गर्र्यो खसाउन सकेन ।

को धनी को गरिब सबैको मन एउटै हुन्छ भन्थ्यौ
सम्झेर आफैँलाई आज पटक्कै सम्झाउन  सकेन ।

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *