महाभारत- दृश्य २

शिवलाल दाहाल           

 

दुर्योधन तिम्रो बेला आएको छ;

आगो झोस्ने

लाहाको घरमा-

तिमी स्वयंले घोषणा गरेका छौ

आगो भएर आउँछु भनेर,

समय आएको छ,

ढिलो नगर

आगो भएर आऊ,

पाण्डवहरु क्षणभरमा खरानी भएर जानेछन्-

अब त तिमीलाई शिखण्डी पनि नचाहिएला हो,

अब त तिमीलाई शकुनी पनि नचाहिएला हो,

यदि कतै पाण्डवहरु-

लाहाको घरबाट भागी जान्छन् भन्ने डर लागेको छ भने

आदेश होस् भिष्मपितामहलाई उत्तरतिर किल्ला बनाएर बस्ने,

आदेश होस् दोर्णचार्यलाई पश्चिमतिर किल्ला बनाएर बस्ने-

आदेश होस् कर्णलाई पूर्वतिर किल्ला जमाएर बस्ने,

आदेश होस् अश्वत्थामालाई दक्षिणतिर किल्ला जमाएर बस्ने,

धेरै बेर पर्खिनु पर्दैन

पाण्डवहरुको समाप्ति हेर्न-

 

ए आगो लाग्यो ! आगो लाग्यो !

लाहाको घरमा

पाण्डवहरु जलीसके-

 

ए योद्धा हो ! रथ हाँक, रथ हाँक

ए योद्धा हो ! झण्डा बोक, झण्डा बोक

विजय उत्सवको बेला हो यो,

झण्डा फरफराऊ हर्ष उल्लासको-

नाच बाइपंखी नाच, नाच उर्वसी नाच,

चढ ओलम्पस पहाड माथि र

नाच सोमरस पिउँदै, नचाऊ डायनसियस्,

नचाऊ सोमरस पिउँदै, नचाऊ डायनसियस्-

घन्कियोस ओलम्पस पहाड,

घन्कियोस् कुरुक्षेत्र-

सदा समर विजयी राजा दुर्योनको यशगानले,

पहाड थर्कियोस, पृथ्वी घन्कियोस्, आकाश घर्कियोस्-

सदा समर विजयी राजा नाम

जय होस्, जय होस्

 

पाण्डवहरु मरिसके……

फिक्री नमान दुर्योधन !