मेरो खोजी

-विद्या शर्मा-काठमाडौ/ नेपाल

भत्किएको घरका कयौं अवशेषबाट
अदृश्य अनगिन्ती घाउहरु चिहाउँदै छन्
अनि सँगै टाँसिएर तिहारे माला
माटाका आकर्षक दीयाहरु
मग्मगाउँदा फूल अनि धूपले
असरल्ल भग्नावशेष सजाउँदै छन्
मुटुको चेपमा पीडा लुकाउँदै छन्
जबरजस्ती ओठका कुनाकानी तन्काउँदै छन्
मनको अँध्यारो
चाहनाको क्षीण धागो
डुबीजाने जिन्दगीको हतारो
चूँडिएका आशा
जमेका आँसु
चट्टाने भावना
विक्षिप्त पाइला
अनि भिडिलो तनाव
ती सबलाई मान्छेहरू पन्छाउँदै छन्
क्षणिक खुशीमा आफूलाई बिर्साउँदै छन्

तर, म तिनै अवशेषहरुलाई च्यात्दै छु
जिन्दगीका हर विक्षिप्त गल्ली चहार्दै छु
एउटा अजीबको पीडा खोज्दैछु
चिहाउने रहर चिर्दै,
बाँचेका आशालाई पिर्दै,
अनन्त जिन्दगीलाई तर्साउँदै,
पुराना बन्न आँटेका घाउ निचोर्दै
अनि चोटिलो नून-चूक भर्दै
झसङ्ग झस्काउँदै
जाग है जाग भन्दैछु
निदाएका आवश्यकता ब्यूँझाउँदै छु
तिहारको रमझममा नयाँ अठोट खोज्दैछु
नयाँ बाटो रोज्दैछु-
हो त,
चर्किएका चहरहरुबाट,
एक तमासले चहर्यााउने घाउहरु
बेलाबखतमा बल्झाउँदै दुखित अठोटहरु
लत्याउँदै थुप्रै आँटहरु
अनि मट्याउँदै अविश्वासी ठाँटहरु
म खोज्दैछु, उत्साही केही पाइलाहरु
भरिला केही आँटहरु…!