तपी-दुवो
श्याम प्रसाद खनाल
पेन्सिलभेनिया, अमेरिका
सुनौ यता दि चित्त तानयाकथा-पुराव्यथा।
छ ऊपमा त झारको बुझेर मात्र मान्यता॥१॥
नयाछ्वीत पश्विथीनिभू धरा वसुन्धरा।
उवाग भै प्रकाशिने विचार गर्दथी वरा॥२॥
तहाँ रजाँइ गर्न चैँ भएर एक भूनृप।
घमण्डले कुबुध्दिको गरेछ पोसदा जप॥३॥
उमूढको प्रकाण्डझैँ कुचालमा दियो मनै।
उमत्त भै ढली-मलीलडी गरो विनाश नै॥४॥
खलै शरीबटा र्बुटूर्गरो तथा दुशासनै।
जहाँ थियो तपी-दुवो र वागकोप्रकाश नै॥५॥
सिधा दुवो उखेल्दिँदै पछारि टक्टकयाउँदै।
दिभ्वा कफ़ेर्धकेल्दियो सिमा,वगर्जताततै॥६॥
क्रमश: