खोजी

रमेश गौतम 
नर्वे 

सडक छेउ
ट्राफिक बत्तीहरू
“रातो” बल्दै थिए।

बाटो
सफा थियो
कहिल्यै मान्छे नहिँडे जस्तो
सूचना पाटीमा पनि
“बाटो बन्द छ” लेखिएको थियो;
साँच्चै
तार घेरा थियो गेटमा पनि
लक्ष्मण रेखा जस्तो।

मलाई डर लागेन
सैनिक पोसाकहरूसँग;
तेर्सिएका राइफलहरूसँग।

आज
म सहन नसक्ने भएको छु
म कतै जना चाहन्छु
दूरस्थान !
जीवनको खोजीमा
जीवनको अर्थको खोजीमा !

मलाई थाहा छ –
मेरो गन्तव्यको मार्गमा
सधैँ “रातो” बत्ती बाल्ने गर्छ;
त्यही बाटो हो
मेरो गन्तव्यको
जो जहिल्यै बन्द रहन्छ।

एउटा पोसाक हाँस्यो
मैँले लक्ष्मण रेखा नाघेको देखेर
त्यो मान्छे होइन
केवल दिवाल, मान्छेको
छेक्यो सजीव बनेर।


आज फेरि पनि
सधैँ जसरी फर्कन सक्दिन
म सहनै नसक्ने भएको छु
अधिक पीडाले ।
आफैँ हराउनुको लज्जाबोधले।

२९ जनवरी २००२ 
हात्तीसार, धरान   

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *